از کشتار غیرنظامیان ویتنامی توسط آمریکا تا فرار باراک کارمل از افغانستان

از کشتار غیرنظامیان ویتنامی توسط آمریکا تا فرار «ببرک کارمل» از افغانستان

به گزارش ایرنا، تاریخ همواره سرنخ هایی در اختیار ما قرار می دهد تا بدانیم و بهتر درک کنیم که امروز چه می گذرد. فراز و نشیب تاریخ در طول زمان با رویدادهای ریز و درشت تغییر کرده است و هر رویدادی در شکل گیری وضعیت ژئوپلیتیک کنونی تأثیر داشته است. منطقه آسیا و اقیانوسیه که سهم بزرگی از وسعت این سیاره را به خود اختصاص داده است، مانند سایر نقاط جهان دستخوش تغییرات مهم و تاثیرگذاری شده است.

در این گزارش تلاش می‌کنیم تا با تشریح چندین رویداد تاریخی از 16 تا 22 نوامبر / 26 نوامبر تا 2 دسامبر (این هفته) سرنخ‌هایی را در مورد چگونگی شکل‌گیری سیاست و جغرافیای منطقه آسیا-اقیانوسیه امروز در اختیار عموم قرار دهیم. ).

کشتار وحشتناک غیرنظامیان ویتنامی توسط ارتش آمریکا

در 20 نوامبر 1969، عکس های واضح و رنگارنگی از قتل عام سربازان آمریکایی در ویتنام منتشر شد که به دلیل ابعاد وحشتناک پرونده، جهان را شوکه کرد. در آن روز، The Cleveland Plain Dealer عکس هایی از کشتار مای لای منتشر کرد که طی آن بین 347 تا 504 غیرنظامی از جمهوری ویتنام جنوبی توسط سربازان آمریکایی کشته شدند. نزدیک به یک سال و نیم پیش در 16 مارس 1968 (26 مارس 1346) این تعداد ویتنامی پس از شکنجه و حمله به واحدی از گردان 3 شناسایی ارتش آمریکا به طرز وحشیانه ای سلاخی شدند.

زمانی که این عکس ها به صورت عمومی درز کردند، چندین رسانه از جمله تایم، لایف و نیوزویک این ماجرا را پوشش دادند و نقطه تاریکی را در زمینه جنگ ویتنام ایجاد کردند. بیشتر قربانیان غیرنظامی زنان و کودکان بودند و قبل از قتل، برخی از قربانیان مورد تجاوز جنسی، شکنجه و مثله کردن قرار گرفتند. سربازان آمریکایی برخی از اجساد را در جریان قتل عام که در طول جنگ ویتنام رخ داد، تکه تکه کردند. پس از پرتاب بمب هسته ای در هیروشیما و ناکازاکی که جان ده ها هزار نفر را گرفت، این اقدام جنایتکارانه بار دیگر احساسات عمومی را در سراسر جهان جریحه دار کرد.

از کشتار غیرنظامیان ویتنامی به دست آمریکا تا فرار

در مسکو بیانیه ای با امضای تعدادی از روشنفکران در محکومیت این کشتار منتشر شد و تاکید شد که ارتش آمریکا راه جنایتکاران نازی را دنبال می کند. در واکنش به این موضوع حدود 50 هزار نفر در آلمان غربی تظاهرات بزرگی را در اعتراض به حضور آمریکا در ویتنام ترتیب دادند. اما برخی از متحدان واشنگتن، بدون محکوم کردن این جنایت جنگی، آن را یک اتفاق عادی جلوه دادند. مجله بریتانیایی اکونومیست در واکنش به کشتار ویتنامی‌ها نوشت: «وقتی کشوری وارد جنگ می‌شود، تقریباً از نظر آماری اجتناب‌ناپذیر است که برخی از مردم آن اقدامات شنیع انجام دهند.»

امروز شاهد جنایت بی‌سابقه دیگری در نوار غزه و لبنان هستیم و تنها تفاوت با نمونه‌هایی مانند کشتار مای لای این است که آمریکا مستقیماً در آن دخالتی ندارد و با حمایت مالی و تسلیحاتی منجر به کشتارهای دردناک در آنجا می‌شود. . هم‌پیمانان آمریکا و رژیم صهیونیستی مانند آن سال‌ها از محکومیت صریح تجاوز به لبنان و نوار غزه خودداری می‌کنند.

ببرک کارمل مهر تحت هدایت شوروی از افغانستان گریخت

همزمان با اشغال نظامی افغانستان توسط ارتش سرخ شوروی سابق، روسها من کارمل را برکت می دهم وی در دسامبر 1979 (15 دی 1358) جایگزین وی به عنوان رئیس جمهور این کشور شد. خدا خیرت بده آمین آنها این کار را در حالی انجام دادند که کارمل پس از ایفای نقش در کودتای آوریل 1978 (18 اردیبهشت 1357) به رهبری حزب دموکراتیک خلق و معاون نخست وزیر رسید. او به پراگ رفته بود.

بر اساس گزارش ها، در دوره پاکسازی که حزب دموکراتیک خلق افغانستان شاهد آن بود، نور محمد تره کی یکی از رهبران حزب به دنبال کشتن کارملیت ها در چکسلواکی بود.

کارمل در طول رهبری خود برای ایجاد یک پایگاه حمایتی برای HDP به منظور اجرای چندین اصلاحات تلاش کرد. از جمله «اصول اساسی جمهوری دموکراتیک افغانستان» که شامل عفو عمومی برای افرادی بود که در زمان نورمحمد تره کی و حفیظ الله امین زندانی شده بودند.

او همچنین پرچم سرخ مردم افغانستان را با پرچم سنتی جایگزین کرد. با این حال، این سیاست ها نتوانست مشروعیت HDP را در چشم مردم افغانستان و مجاهدین افغان افزایش دهد و کارمل به طور گسترده به عنوان دست نشانده اتحاد جماهیر شوروی تلقی می شد.

از کشتار غیرنظامیان ویتنامی به دست آمریکا تا فرار

ببرک کارمال (چپ) و لئونید برژنف، رهبر سابق اتحاد جماهیر شوروی (راست)

این شکست‌های سیاسی و بن‌بستی که پس از مداخله شوروی روی داد، رهبری شوروی را به انتقاد شدید از رهبری کارمل سوق داد. با آمدن سر کار میخائیل گورباچف به عنوان رئیس جمهور سابق جمهوری شوروی، سیاست های این کشور در مورد افغانستان نیز تغییر کرد و مقدمات برکناری ببرک کارمل از قدرت در این کشور آغاز شد.

اتحاد جماهیر شوروی کارمل را در سال 1986 اخراج کرد محمد نجیب الله آن را جایگزین کنید. واشنگتن پست در 20 نوامبر 1986 (29 فروردین 1365) گزارش داد که کارمل پس از 6 سال از سمت ریاست و عضویت در دفتر سیاسی حزب کمونیست استعفا داد.

او سپس به مسکو گریخت، اما محمد نجیب الله متقاعد شد که ببرک کارمل را در سال 1991 به افغانستان بازگرداند، جایی که کارمل یکی از دستیاران او بود. عبدالرشید صدیقی برای برکناری دولت بود جواب خدا را می دهیم در سال 1992 از قدرت به او کمک کردند. سرانجام او دوباره افغانستان را به مقصد مسکو ترک کرد و چند سال بعد، در سال 1996، کارمل بر اثر سرطان کبد درگذشت.

آتش بس یکجانبه چین در جنگ با هند در آستانه پیروزی است

پس از قیام تبتی در سال 1959، زمانی که هند به دالایی لاما، رهبر مذهبی بودایی‌های تبتی پناهندگی داد، یک سری درگیری‌های مرزی بین چین و هند به وجود آمد. پس از رد موافقت‌نامه‌های دیپلماتیک پیشنهادی چین از سوی هند طی سال‌های 1960-1962، پکن درگیر عملیات نظامی فزاینده‌ای شد و پس از 30 آوریل 1962 (10 اردیبهشت 1341) در منطقه‌ای که قبلاً ممنوع بود، گشت‌زنی کرد. لاداخ از سر گرفته شده است

در بحبوحه بحران موشکی کوبا، در 20 اکتبر 1962 (28 مهر 1341)، چین تمام تلاش های خود برای دستیابی به راه حل مسالمت آمیز را کنار گذاشت و هر دو طرف را به مناطق مورد مناقشه در امتداد مرز 3225 کیلومتری لاداخ و فراتر از خط انتقال داد. مک ماهون در مرز شمال شرقی مورد حمله قرار گرفت.

از کشتار غیرنظامیان ویتنامی به دست آمریکا تا فرار

نیروهای چینی نیروهای هندی را در این دو منطقه عقب راندند و تمام اراضی را که در منطقه غربی و “تاوانگ” در منطقه شرقی ادعا می کردند تصرف کردند. این درگیری زمانی پایان یافت که چین در 20 نوامبر 1962 (29 فروردین 1341) آتش بس یک جانبه اعلام کرد و در همان زمان به محل قبل از جنگ خود یعنی مرز عملی چین و هند عقب نشینی کرد.

روزنامه ایندین اکسپرس دلیل اعلام آتش‌بس یک‌جانبه چین را این است که با ادامه درگیری‌ها، جاده‌های کوهستانی بسیار برفی شدند و این امر عقب‌نشینی چینی‌ها در هیمالیا و تحویل تجهیزات و همچنین تکمیل نیروهای خود را دشوار کرد. . سربازان

بر اساس آنچه رسانه های هندی از سوی دیگر گزارش داده اند جواهر لعل نهرو نخست وزیر وقت هند از آمریکا و انگلیس کمک گرفت جان اف. کندی رئیس جمهور وقت آمریکا به سرعت دستور انتقال سلاح و تجهیزات به هند را صادر کرد و نیروی هوایی سلطنتی بریتانیا نیز به فرآیند ارسال تجهیزات پیوست. همچنین بر اساس برخی گزارش ها، با تعمیق اختلافات چین و شوروی، مسکو تلاش زیادی برای حمایت از دهلی نو به ویژه از طریق فروش جنگنده های پیشرفته میگ کرد.

منبع: https://www.irna.ir/news/85661543/%D8%A7%D8%B2-%DA%A9%D8%B4%D8%AA%D8%A7%D8%B1-%D8%BA%DB%8C%D8%B1%D9%86%D8%B8%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%A7%D9%86-%D9%88%DB%8C%D8%AA%D9%86%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D8%AA%D9%88%D8%B3%D8%B7-%D8%A2%D9%85%D8%B1%DB%8C%DA%A9%D8%A7-%D8%AA%D8%A7-%D9%81%D8%B1%D8%A7%D8%B1-%D8%A8%D8%A8%D8%B1%DA%A9-%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D9%85%D9%84